Bəziləri duanı, ibadəti, tövbəni qocalığa saxlayır. Bu, böyük səhvdir. "Tövbə edin" deyildikdə deyirlər ki, hələ vaxt var. Birincisi, vaxtımızın olub-olmaması məlum deyil. Ölüm insana xəbərdarlıq etmir. Bütün yaşlarda ölüm ehtimalı var. Əgər fərz etsək ki, həqiqətən vaxtımız var, - yəni qocalmağımıza əmini, - kimsə elə düşünsə ki, gənclik dövrlərimizi qafilliklə, şəhvətə qərq olmaqla keçirə bilərik böyük səhv edir. Dua və tövbə halı elə bir şey deyil ki, insan nə zaman istəsə əldə edə bilsin. Bəzən biz istəyirik, amma olmur. Əhval-ruhiyyə tapmaq istəyirik, amma olmur. (O zaman ona belə deyiləcək:)"Bu, (dünyada) öz əllərinlə etdiyin günahların cəzasıdır, yoxsa Allah bəndələrinə əsla zülm edən deyil!” ("Həcc", 11)