"(Gözəl) aqibət pərhizkarlarındır». ("Əraf” 128).

"(Gözəl) aqibət təqvaya məxsusdur”. ("Taha” 132).

Quranda oxuyuruq: "Həqiqətən Biz (Lövhi-Məhfuzdan sonra bütün səma kitablarında), Zikrdən (Musanın Tövratından) sonra (Davudun) Zəbur(un)da (və bu kitabların hamısından sonra Qur’anda) yazdıq və qərara aldıq ki, bu yerin varisi (sahibi, hakimi və bərəkətlərindən tam istifadə edən) Mənim saleh bəndələrim olacaqlar”. ("Ənbiya” 105).

Bu ayədən göründüyü kimi, yerin varislərinin iki sifəti olmalıdır: biri Allah bəndəsi olmaqdır ki, həmin təqvadır. O birisi səlahiyyətdir ki, layəqətin, rəhbərlik bacarığının olmasını zəruri edir. Ona görə də təqvalılar üçün xoş aqibət ayələrini gərək bu ayə ilə birlikdə mənalandıraq. Nə zaman bu şeyi İslam dininə aid etmək istəsək, gərək Quran ayələri və hədislərə əsaslanaraq bu işi görək. 

Çünki əks halda Quranın buyurduğu kimi, Allah eləməmiş, kafirlərdən olarıq: "Əlbəttə, Allaha və Onun peyğəmbərlərinə kafir olan, Allahla Onun peyğəmbərləri arasında (peyğəmbərlərin haqq olmaları və onlara etiqad bəslənilməsi baxımından) ayrılıq salmaq istəyən, «biz bəzilərinə iman gətirir, bəzilərinə isə kafir oluruq» deyən və onların (hamısına iman gətirməklə hamısına kafir olmaq)arasında bir yol tutmaq istəyən kəslər – onlar əslində həmin (əsil) kafirlərdir”. ("Nisa” 150-151).