Şeyx Mürtəza Ənsarinin şagirdlərindən biri özü danışır ki: Mən İmam Hüseyn (ə)-mı ziyarət etdim və sonra Abbas (ə)-ın hərəmini ziyarət etmək məqsədi ilə ora getdim. Hərəmdə ikən gördüm ki, bir ərəb içəri girdi, qucağında balaca bir oğlan uşağı var idi. Onun ayaqları şikəst idi. Uşağı iplə zərihə bağlayaraq təvəssül edib ağalmağa başladı. Üstündən bir az keçmişdi ki, oğlan uşağı ayağa durdu. Onun şikəstliyindən əsər əlamət qalmamışdı. O, qışqırıb dedi: Abbas (ə) mənə şəfa verdi. Camaat onu dövrəyə alıb paltarını təbərrük olaraq tikə-tikə etdilər. Mən bunu belə gördükdə zərihə tərəf getdim. Həzrət Abbas (ə)-la kobud danışmağa başladım: Sənin şənindən xəbəri olmayanların istəyini verirsən, amma sənin yanında elm, mərifət və ədəblə gəldiyim halda məni ümüdsüz, yaxud istəyimi almadan qaytarırsanmı?! Bəs belədirsə daha heç vaxt  sənin ziyarətinə gəlməyəcəm!